- kuful
- is. dan. Ağacın qurumuş yerlərində əmələ gələn boşluq; koğuş. Bu pətəklər palıd ağaclarının kufullarında, koğuş yerlərində özlərinə yuva salar, hər bir arı nəsli uzun illər buradan ətraf meşəyə öz beçəsini – nəslini yayırdı. S. R.. // sif. mənasında. İçi bu cür boş olan; koğuşlu.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.